เห็นควันจากปล่องไฟพาใจเศร้า
คนขี้เหล้าพ้นกรรมที่ตามจี้
จงไปสู่สรวงสวรรค์ชั้นฉิมพลี
เทพบุตรมากมีที่รอคอย
อุทาหรณ์สอนใจให้รู้ว่า
ลิงได้แก้วนั้นหนาทำหน้าม่อย
เพราะไม่รู้คุณค่าทำตาลอย
ไก่ได้พลอยปล่อยไปไม่นำพา
สาวเอยอย่าเสียใจเมื่อไร้คู่
ชายเจ้าชู้อยู่ไปดั่งไร้ค่า
ปล่อยเขาไปที่ชอบสุดขอบฟ้า
อย่าอ่อนล้าใจกายให้อายคน
อันเพชรแท้ทอแสงกระจ่างใส
ตกที่ใดแวววับไม่สับสน
ชายใดรู้ของจริงจึ่งวิ่งวน
รับหน้ามนคู่ชีวีแม่ศรีเรือน
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
