น้ำที่เน่าเราเห็นดูเป็นพิษ
ลืมสนิทเห็นจันทร์อันสดใส
แม้ด่างพร้อยด้อยต่ำมิอำไพ
ก็คงไว้ซึ่งดีที่เจือจาง
ดั่งคนใดสามานย์ใจหาญชั่ว
เฝ้าเกลื้อกกลั้วชั่วลองให้หมองหมาง
ก็ต้องมีเด่นดีสักที่ทาง
ดีไม่สร่างในตัวก็ชั่วเป็น
ลืมสนิทเห็นจันทร์อันสดใส
แม้ด่างพร้อยด้อยต่ำมิอำไพ
ก็คงไว้ซึ่งดีที่เจือจาง
ดั่งคนใดสามานย์ใจหาญชั่ว
เฝ้าเกลื้อกกลั้วชั่วลองให้หมองหมาง
ก็ต้องมีเด่นดีสักที่ทาง
ดีไม่สร่างในตัวก็ชั่วเป็น