ไปกินรังแตน...มาจากไหน?
หรือว่าโดนใครเป่าหู...จนหัวปั่น
มาถึงไม่พูดพล่ามทำเพลง...ทำมาอวดเบ่ง...ยักแย่...ยักยัน
มาผลักไสให้ฉัน...รีบตัดสัมพันธ์กับเธอ...ได้ ไง?
นี่คงพบคนที่ถูกใจ...เห็นหน้าฉันขวางหู..ขวางตา
จึงใช้วาจาชี้หน้าด่าประจาน...ใช่ไหม?
หาเรื่อง...หาราว...กุข่าว..เป็น ฟืน เป็น ไฟ
จะให้ฉันไปไหน? มันไปไม่ได้...เพราะ หัว ใจ...มัน อยู่ กับ เธอ
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
