๐อันความเลวของเขาใครเขาถาม
อย่าเผลอพล่ามพล่อยพร่ำความคล้ำหมอง
จงอดกลั้นก้าวล่วงหรือท้วงร้อง
ความขุ่นข้องเข้าถ่วงในทรวงตน
๐เขาจะด้อยร่อยศรีความดีต่ำ
อย่าจ้องจำติโทษว่าโฉดฉล
แม้นเขาชั่วต้อยต่ำเหมือนคำตน
อย่าลุกลนเล่าความเขาทรามเลย
๐หากใครถามถึงชั่วของตัวนั้น
ก็จงบรรยายอย่างช่างเฉลย
ผิดตรงไหนอะไรพร่าต้องกล้าเปรย
โอษฐ์จงเอ่ยเอื้อนหมดอย่าบดบัง
๐แม้นชั่วน้อยด้อยพร่องเพียงสองสาม
ใครเขาถามทวนครบบรรจบตั้ง
ใครติเตียนตำหนิตริตรองฟัง
เพื่อวันหลังเจริญใหม่ไม่ซ้ำเดิม
๐มีคำถามถึงใครใช่ดีหรือ
จงกระพือดีขั้นสวรรค์เสริม
แม้นดีน้อยค่อยยกดิลกเติม
ชมเฉลิมแฉล้มโฉมประโคมคุณ
๐ทั้งต่อหน้าลับหลังยังยอยก
กาญจน์กนกหนึ่งนี้ฤดีหนุน
เห็นเพียงศรีสักครั้งสะพรั่งบุญ
ก็จงจุนเจือดีทวีฟ้า
๐ถามถึงคุณหนุนในหทัยนี้
จงอย่าคลี่คลายความอร่ามกล้า
พูดแต่น้อยนึกกลั้นจำนรรจา
ด้วยคุณค่าความดีใช่ที่ยอ
๐นบคำสอนศาสน์ชูหลวงปู่เทสก์
อันเศวตรอรหัตพิพัฒน์ก่อ-
เกื้อบทนำดวงจิตลลิตพอ
สู่ลออละมุนธรรมอันจำรูญ
ท่านเป็นลูกศิษย์รุ่นแรกๆของหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ณ วัดหินหมากเป้ง จังหวัดหนองคาย
ท่านเทศนาสอนถึงจรรยาของคนดีไว้ว่า
๑.ความชั่วของคนอื่นแม้นมีมาก หากมีคนถามก็พูดให้น้อยๆ หรือไม่พูดเลยดีที่สุด
๒.ความดีของผู้อื่นแม้นมีน้อย หากมีคนถาม ก็พูดให้มากทั้งต่อหน้าและหลับหลัง
๓.ความชั่วของตนแม้นมีน้อย หากมีคนถามก็จงพูดให้หมด
๔.ความดีของตนแม้นมีมาก ถ้าไม่มีใครถามก็อย่าพูด หากแม้นมีคนถามก็จงพูดแต่น้อยเถิด
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
