พุทธองค์ ทรงตรัส ดำรัสชอบ
ล้วนคำตอบ มอบให้ ได้ขีดเขียน
ตอนเป็นเด็ก ท่องจำ ตำราเรียน
เพียงเพื่อเขียน สอบผ่าน งานวิชา
ไม่รู้สึก แก่นแท้ ว่าแน่ยิ่ง
ไม่เคยนิ่ง แน่วนึก ตรึกตรองหา
ไม่คิดมาก ด้วยเด็ก เล็กเกินนา
อนิจจา ว่าไป เหมือนไม้บัง
โตขึ้นหน่อย จึงรู้ สู้เข้าวัด
เพื่อขจัด ปัดเป่า เงาความหลัง
มีได้บั้ง หลุดบั้ง ต่างระวัง
เพราะทุกครั้ง ล้วนสำนึก รู้สึกดี
พันทอง
๒๙/๐๔/๕๖