เงียบเหงาหงอยบ่อยครั้ง ยังทน
อุระคิดเวียนวน หม่นไหม้
จิตใจไยสับสน เหลือที่
มองไม่เห็นทางไซร้ ซุกซึ้งในทรวง
ทุกข์เทียมทาบทบเข้า ในใจ
จักเอ่ยปากบอกใคร ยากแท้
เก็บงำโง่งมไป ตามเรื่อง
ขืนขื่นขมอาจแพ้ หมดสิ้นทางตัน
ถวิลหวังนั่งเศร้า ซึมทรวง
ฤทัยจ่อหนอกลวง ไม่ช้า
ฝากวอนว่าอย่าลวง หลอกเล่น
ฉันจักขวานสับหน้า อย่าท้านะคุณ
พันทอง
๒๘/๐๔/๕๖