อยู่ไปยิ่งอับอายรกชายคา...
...........................
จะไปไหน จะไปไหน จะไปไหน
อยู่กับบ้าน กลอนไทย เถิดสหาย
อยู่อย่างน้อง พ้องพี่ มีมากมาย
ร่วมเริงร่าย อักษร ขีดกลอนกานท์
รพีกาญจน์
สรรพสิ่งจริงแท้เกิดแต่เหตุ
ใช่อาเพศอันใดไยฟุ้งซ่าน?
ถ้าจะแก้ต้องแก้ที่สันดาน(ขออภัย)
สิ่งใดพานพบมาต้องกล้ารับ
คนใจน้อยอยู่ไหนไม่นานหรอก
ก็จะบอกอำลา...ใครมาขับ?
อันน้ำเย็นปลาตายสุดทาย,นับ
น้ำร้อนซับกลับดิ้นอย่างยินดี
ยังมีเพื่อนคนหนึ่งทะลึ่งอยู่
เพราะเป็นผู้หนักแน่นไม่แล่นหนี
เขาถูกตัดคะแนนแอ่นให้ตี
ยังอยู่กันที่นี่อย่างปรีดา
เราชาวกลอนอารมณ์ศิลปิน
น้ำตาริน,หัวเราะ,เปราะหนักหนา
ด้วยดวงจิตอ่อนไหวแต่ใดมา
ใครรู้ท่าเท่าทันมิหวั่นใด
คุณขวดเก่าเข้ามาแสนน่ารัก
เข้าทายทักมักคุ้นยังลุ้นให้
ถูกบางคนจี้เอว...ไยเหลวไป?
ชาวกลอนไทยส่วนมากยังอยากคบ
“ไพร พนาวัลย์”
ใช่อาเพศอันใดไยฟุ้งซ่าน?
ถ้าจะแก้ต้องแก้ที่สันดาน(ขออภัย)
สิ่งใดพานพบมาต้องกล้ารับ
คนใจน้อยอยู่ไหนไม่นานหรอก
ก็จะบอกอำลา...ใครมาขับ?
อันน้ำเย็นปลาตายสุดทาย,นับ
น้ำร้อนซับกลับดิ้นอย่างยินดี
ยังมีเพื่อนคนหนึ่งทะลึ่งอยู่
เพราะเป็นผู้หนักแน่นไม่แล่นหนี
เขาถูกตัดคะแนนแอ่นให้ตี
ยังอยู่กันที่นี่อย่างปรีดา
เราชาวกลอนอารมณ์ศิลปิน
น้ำตาริน,หัวเราะ,เปราะหนักหนา
ด้วยดวงจิตอ่อนไหวแต่ใดมา
ใครรู้ท่าเท่าทันมิหวั่นใด
คุณขวดเก่าเข้ามาแสนน่ารัก
เข้าทายทักมักคุ้นยังลุ้นให้
ถูกบางคนจี้เอว...ไยเหลวไป?
ชาวกลอนไทยส่วนมากยังอยากคบ
“ไพร พนาวัลย์”