Re: สายน้ำความรัก
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
28 พฤศจิกายน 2024, 09:47:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: สายน้ำความรัก  (อ่าน 7432 ครั้ง)
~ขลุ่ยกันแสง~
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี

****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 322
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 796


~รักเธอ..เสมอใจ~


« เมื่อ: 27 เมษายน 2013, 10:30:PM »




มองสายธาร ผ่านไหล ใจชุ่มฉ่ำ
นึกถึงคำ พร่ำวอน อ้อนเฉลย
นอนหนุนตัก พักกาย สบายเลย
เคียงเขนย เกยหนุน ละมุนทรวง

สายน้ำไหล ไม่กลับ ลับเลือนหาย
เธอกลับกลาย หน่ายหนี พี่เป็นห่วง
กลัวโดนเขา เย้าหยอก รักหลอกลวง
ใจทั้งดวง หวงเธอ เสมอมา

ริมฝั่งชล หม่นไหม้ เธอไปลับ
ไม่หวนกลับ ลับลาฝั่ง ยังห่วงหา
มวลวิหค นกไพร ในพนา
ฝูงมัจฉา ธาราใส ไห้อาดูร

สายน้ำไหล ไปไหน เธอไกลฉัน
เคยรักมั่น ฝันสลาย กลายดับศูนย์
ทิ้งฉันเหงา เศร้าฤดี ทวีคูณ
โปรดเกื้อกูล กลับหลัง ริมฝั่งชล

ชลนา  ทิชากร



หมู่เมฆลอย คล้อยเคลื่อน เกลื่อนท้องฟ้า
นึกถึงหน้า ยาใจ ให้หมองหม่น
เคยร่วมเรียง เคียงเจ้า เฝ้ากมล
รักหวานล้น ยลจิต มิคิดคลาย
หมู่เมฆลอย คล้อยเคลื่อน ยังเลื่อนกลับ
ไม่ลาลับ ดับไป ให้ใจหาย
ไม่ผกผัน ปันใจ ให้คลอนคลาย
หรือใจร้าย หายหน้า ลาจากไกล
ริมขอบฟ้า มาหม่น เพราะทนเห็น
แม่เนื้อเย็น เป็นฉะนี้ ฤดีไหม้
ฝูงปักษา พาร้อง กุ่ก้องไป
ถึงทรามวัย ให้ย้อน คืนครมา
ยุพาพาล ปานว่า ชลาศัย
ที่ไหลไป ไม่ย้อน จรมาหา
ทิ้งให้พี่ นี้ช้ำ ด้วยน้ำตา
โปรดกลับมา พาใจ พี่ไปเคียง
 น้อยใจแล้วด้วย งกจริงๆ ลาตายดีกว่าตู



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ไพร พนาวัลย์, ...เป็ดน้ำ..., ชลนา ทิชากร, Shumbala, รพีกาญจน์, เนิน จำราย

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า


Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s