อยากแบ่งใจของพี่ไว้ที่น้อง
ให้ครอบครองดวงจินต์ดมกลิ่นหอม
ฝากให้น้องค่อนใจไว้ดมดอม
เพื่อเก็บออมกินดอกยามออกงาม
แม้ร่างกายห่างเหินยังห่วงหา
ทุกเวลาเห็นภาพใจวาบหวาม
อดเปรี้ยวไว้กินหวานใส่จานชาม
ขอนงรามรอหน่อยเถิดกลอยใจ
ดวงใจพี่เพียงหนึ่งแบ่งครึ่งสาม
สองนั้นมอบคนงามอร่ามใส
หนึ่งมอบให้ตนเองมิเกรงใคร
ยามห่างไกลใจพี่อยู่ที่นาง
จงรู้ไว้เถิดหนาแก้วตาพี่
ดวงใจนี้ร่วมเรียงอยู่เคียงข้าง
รักมั่นคงยิ่งใหญ่ไม่จืดจาง
ขอร่วมทางเดียวกันจวบวันตาย
“ไพร พนาวัลย์”