ไปทำไม โรงบาล ไม่คร้านหรือ
มาฝึกปรือ กานท์กลอน อักษรสาน
มาต่อถ้อย ร้อยรส อย่างดนาน
ไม่พบพาน หลายวัน พันซึมเซา
รีบมาลับ ฝีปาก ฝากยาจิต
มาเติมติด พิษร้าย ให้หายเหงา
ยาอะไร ฤๅจะสู้ ยาของเรา
เพี้ยงปัดเป่า จงหาย มลายไป
วันนี้รี่ กลับบ้าน อย่าช้าชัก
คนคอยรัก คอยห่วง หวงรู้ไหม
โรงบาลนั้น ไม่ดี อยู่ทำไม
รีบมาไว เล่นกานท์ ที่บ้านกลอน
พันทอง
หายเร็วๆนะจ๊ะ