ก็เพราะคุณวุ่นวายทำลายทั่ว
ถือว่าตัวเก่งกาจชาติยิ่งใหญ่
กรีฑาทัพจับแคว้นยึดแดนไกล
มีปืนไฟใช้เรือเพื่อเดินทาง
ยกมือชี้บีฑาบ้่าอำนาจ
ยื่นคำขาดเสียงดังสั่งทุกอย่าง
ข้าวที่ดินสินทรัพย์นับสตางค์
บันทึกอ้างสัญญาบรรณาการ
รับทุกข์เข็ญเช่นทาสไถ่ในเรือนเบี้ย
เราสูญเสียแดนดินถิ่นสถาน
เฉือนรอบทิศปลิดไปให้แก่มาร
ทนร้าวรานเลือดอมขมขื่นทรวง
พระสยามเทวาธิราชปก
ผีนรกต้องบาปคำสาปสรวง
ภัยสงครามลามปักทะลักทะลวง
ไล่ล่าป่วงถูกตีหนีทุรน
ละเหลือไว้ให้หลังยังยุ่งยาก
แนวเขตลากแบ่งแผนแสนสับสน
ขีดลวกลวกผนวกสิทธิ์คิดของตน
ตั้งกระมลปล้นชิงอิงตุลา
ถึงท้ายสุดยุติธรรมนำโลกนี้
ห้าสิบปีก่อนนั้นยังขวัญผวา
เราจงโน้มจิตน้อมพร้อมอีกครา
เปล่งวาจาถอยให้ไม่ได้แล้ว!
รพีกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
