๐ถึงที่สุดสายทางเราวางไว้
แม้นแสนไกลก้อยก้าวแต่คราวก่อน
ผ่านห้วงหาวดาวพรางร้างเพื่อนนอน
กลับค่อยย้อนคืนเหย้ามาเคล้าเคียง
๐ดูสินั่นบุหงันแย้มเหมือนแก้มก้อย
ราวกับคอยคนปลูกมาผูกเสียง
รอน้ำคำพร่ำหวานผ่านสำเนียง
พจน์ที่เพียงนงพะงาระย้ายวน
๐จิ้งหรีดร้องระเริงรื่นชื่นฉะอ้อน
ฉายกระฉ่อนหิ่งห้อยชม้อยหวน
นกกระจิบจิ๊บจ้อพนอทวน
นี่หรือจวนจรัสทางสุรางค์คืน
แม้นแสนไกลก้อยก้าวแต่คราวก่อน
ผ่านห้วงหาวดาวพรางร้างเพื่อนนอน
กลับค่อยย้อนคืนเหย้ามาเคล้าเคียง
๐ดูสินั่นบุหงันแย้มเหมือนแก้มก้อย
ราวกับคอยคนปลูกมาผูกเสียง
รอน้ำคำพร่ำหวานผ่านสำเนียง
พจน์ที่เพียงนงพะงาระย้ายวน
๐จิ้งหรีดร้องระเริงรื่นชื่นฉะอ้อน
ฉายกระฉ่อนหิ่งห้อยชม้อยหวน
นกกระจิบจิ๊บจ้อพนอทวน
นี่หรือจวนจรัสทางสุรางค์คืน
มธุรสหยดหยาดพิลาสแท้
หอมอบอวลชวนแลแดสดชื่น
ล้วนภมรกลอนไทยล้มหงายครืน
ยังฝาดขื่นดื่นถึงแม้ผึ้งไพร
หวานหว๊านหวานหวานรสคือพจน์พี่
หวานวจีงามงดแสนสดใส
วาสนาก้อยน้อยขอถอยไกล
ตังค์ก้อยไม่พอซื้อDicหมดสิทธิ์คุย
หอมอบอวลชวนแลแดสดชื่น
ล้วนภมรกลอนไทยล้มหงายครืน
ยังฝาดขื่นดื่นถึงแม้ผึ้งไพร
หวานหว๊านหวานหวานรสคือพจน์พี่
หวานวจีงามงดแสนสดใส
วาสนาก้อยน้อยขอถอยไกล
ตังค์ก้อยไม่พอซื้อDicหมดสิทธิ์คุย
ก้อย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
