๐ถึงที่สุดสายทางเราวางไว้
แม้นแสนไกลก้อยก้าวแต่คราวก่อน
ผ่านห้วงหาวดาวพรางร้างเพื่อนนอน
กลับค่อยย้อนคืนเหย้ามาเคล้าเคียง
๐ดูสินั่นบุหงันแย้มเหมือนแก้มก้อย
ราวกับคอยคนปลูกมาผูกเสียง
รอน้ำคำพร่ำหวานผ่านสำเนียง
พจน์ที่เพียงนงพะงาระย้ายวน
๐จิ้งหรีดร้องระเริงรื่นชื่นฉะอ้อน
ฉายกระฉ่อนหิ่งห้อยชม้อยหวน
นกกระจิบจิ๊บจ้อพนอทวน
นี่หรือจวนจรัสทางสุรางค์คืน
แม้นแสนไกลก้อยก้าวแต่คราวก่อน
ผ่านห้วงหาวดาวพรางร้างเพื่อนนอน
กลับค่อยย้อนคืนเหย้ามาเคล้าเคียง
๐ดูสินั่นบุหงันแย้มเหมือนแก้มก้อย
ราวกับคอยคนปลูกมาผูกเสียง
รอน้ำคำพร่ำหวานผ่านสำเนียง
พจน์ที่เพียงนงพะงาระย้ายวน
๐จิ้งหรีดร้องระเริงรื่นชื่นฉะอ้อน
ฉายกระฉ่อนหิ่งห้อยชม้อยหวน
นกกระจิบจิ๊บจ้อพนอทวน
นี่หรือจวนจรัสทางสุรางค์คืน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
