เกริ่นคำกลอนอ้อนกล่าวเอื้อนคราวค่ำ
เมฆคล้อยต่ำคุ้นตานกกาหาย
สองภิรมย์สมเรียงคู่เคียงกาย
กลุ่มดาวรายดื่นร้อยจันทร์ลอยมา
กลางวงเดือนเกลื่อนดอกดารดาษ
ล้วนพงศ์ชาติพันธุ์เชื้อเหนือบุปผา
ปราศจากปวงเจ้าเหล่าภุมรา
ประหนึ่งว่าปล่อยไว้ให้ข้าปอง
ตื่นจากหลับจับหลอนจำย้อนคิด
ถึงเพื่อนมิตรผู้มีฤดีผ่อง
สานร่วมเสียงเรียงสายร่ายทำนอง
เริงกานท์รองกลั่นรินดื่มกินกัน
เนิน จำราย
...กลุ่มดาวเคลื่อน เดือนคล้อย ลอยหวนกลับ
กาลสลับ มิลา จึงพาฝัน
กลอนบทหวาน จรด จดจำนรรจ์
ร่วมร้อยกัน พรรณา หรรษาทรวง...
...แม้วันเปลี่ยน เวียนคล้าย นิยายอาจ
บังเอิญขาด ตอนนิด จิตเป็นห่วง
แต่สายใย ในรัก สลักดวง
รอเหนี่ยวหน่วง ส่งวัน พาฝันเยือน...
...มนต์กลอนรัก สลักฝัน ใจสรรหา
อักษรา เรียงถ้อย ร้อยรักเหมือน
สายสัมพันธ์ วันเก่า เวียนเฝ้าเตือน
ช่างเสมือน นิยาย หลากหลายตอน...
รัตนาวดี
คำขวัญ จ.กระบี่ เมืองคนดีผู้คนน่ารักค่ะ 
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
