สายลมโบกบอกข่าวความร้าวรวด
เป็นบทสวดส่งวิญญาณสู่สวรรค์
ฝนจากฟ้าปนน้ำตาความจาบัลย์
แทนถ้อยคำรำพันอันรางเลือน
***
เสียงเพรียกของความหวังยังรายล้น
ท้องถนนความตายกลับกรายเกลื่อน
ความหมายแห่งชีวิตที่บิดเบือน
สะกิดเตือนหัวใจใครกี่คน
มิใช่เสียงระเบิดปืนที่ครืนคลั่ง
หากเป็นเสียงความเกลียดชังดังกึกก่น
ตะโกนร้องจากจิตอันมิดมน
หยัดยืนบนนามพระเจ้าโดยเมามัว
แม้ดับไฟด้วยไฟไม่สิ้นสุด
ดับไฟเกลียดของมนุษย์จึงหยุดทั่ว
ให้ความรักโอบกอดความโกรธกลัว
เอาชนะความชั่วด้วยความดี
***
สายลมโศกโบกผ่านเมื่อวานก่อน
เสียงแว่ววอนวาดหวังดังริบหรี่
ส่งบทเพลงกำลังใจแทนไมตรี
เผื่อพรุ่งนี้ดอกไม้ได้ผลิบาน
...คุณ Shumbala ...
กลีบดอกไม้คล้ายว่ายังโศกเศร้า
คลี่กลีบเป็นสีเทามาเล่าขาน
ถึงอดีตกริดใจอยู่ช้านาน
ยากหาจุดอวสานแห่งความตาย
หยดน้ำตาเปื้อนแก้มยังแซมอยู่
ตรงแก้มหนูผู้หัวใจสลาย
จากเหตุการณ์พลัดพราก เวิ้งวางวาย
เด็ดชีพพ่อแม่ตายายไม่หวนคืน
แผ่วลงแล้วกับเสียงการหัวเราะ
ท่ามคืนน้ำค้างเกาะ ต้องหยัดฝืน-
กำลังฮึดขึ้นสู้รู้หยัดยืน
กลางสภาวะที่ขมขื่นอย่างทะนง
หนู ในที่นี้หมายถึงเด็กที่กำพร้าพ่อแม่ ตา ยาย จากสถานการณ์ นะคะ
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
29 พฤศจิกายน 2024, 09:40:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: คำ..ของน้ำค้าง (อ่าน 6449 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: