หยิบถ้วยกาแฟที่ว่างเปล่า
รินความเป็นเราคลุกเคล้าเข้ากับความห่วงหา
ผสมอักษรกวีส่งเป็นวาจา
สื่อสัมผัสทางภาษา ... มากด้วยคุณค่าที่หัวใจ
บทเพลงยังคงกังวานก้อง
เสียงทำนอง ... ล่องลอยคล้อยจนหวั่นไหว
สายลมพัดเอื่อยๆเรื่อยๆตามความเป็นไป
กาแฟถ้วยไหนๆ .... ก็เย็นชืดและจืดจาง
เต็มเติมความอบอุ่นในถ้วยเก่า
บอกความเป็นเรา .... ความเหงาความเศร้าจะลาห่าง
สัมผัสอ่อนอุ่นความหอมกรุ่นของกาแฟบางๆ
เพราะเราจะมีกันอยู่ข้างๆไม่ห่างกาย
พระอาทิตย์อัสดง
ถ้วยกาแฟเต็มเปี่ยม
รสชาติก็ยอดเยี่ยม กรุ่นไอในความหมาย
ควันบางเบาหอมกรุ่น ยิ่งจิบยิ่งอบอุ่นไม่รู้คลาย
จนหัวใจแทบละลาย ไหลลงในถ้วยกาแฟ
ขอบคุณสำหรับกาแฟถ้วยโปรด
และขอโทษที่ชงกาแฟได้ย่ำแย่
กาแฟฝีมือเธอ รสชาติเลอเลิศแท้
โปรดอย่าเชือนแช ขอกาแฟอีกถ้วย..ด้วยใจ
รสชาติก็ยอดเยี่ยม กรุ่นไอในความหมาย
ควันบางเบาหอมกรุ่น ยิ่งจิบยิ่งอบอุ่นไม่รู้คลาย
จนหัวใจแทบละลาย ไหลลงในถ้วยกาแฟ
ขอบคุณสำหรับกาแฟถ้วยโปรด
และขอโทษที่ชงกาแฟได้ย่ำแย่
กาแฟฝีมือเธอ รสชาติเลอเลิศแท้
โปรดอย่าเชือนแช ขอกาแฟอีกถ้วย..ด้วยใจ