ถ้วยกาแฟว่างเปล่า
รินความเหงาเคล้าลงบนความฝัน
อ่านบทกวีแห่งนิรันดร์
เติมคืนวันของใจอันริบราง
บทเพลงวันวานบรรเลงเรื่อย
สายลมเอื่อยพัดย้อนตอนรุ่งสาง
จิบกาแฟขมฝาดใต้แดดจาง
มองหนทางที่ไม่รู้สู่หนใด
ถ้วยกาแฟว่างเปล่าอีกครั้ง
อยากเติมเต็มความหวังในถ้วยใหม่
น้ำร้อนในกากลับเย็นไป
รสชาติที่ได้..ช่างชืดชา
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
22 พฤศจิกายน 2024, 02:02:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ๐๐๐มุมกาแฟ๐๐๐ (อ่าน 1348285 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: