บัดนั้น
รพีตื่นจากฝันขวัญผวา
เสียงสะเทือนเลื่อนลั่นพสุธา
ฉวยแว่นตาสีทองยกส่องดู
เกิดอาเพทเหตุใดในแดนดิน
ฤๅองค์อินทร์ปีนเกลียวกับราหู
ฤๅปักษาอาละวาดพิฆาตงู
พานหมากพลูกลิ้งพลัดกระจัดกระจาย
ยกมือป้องมองมองรองเท้าถลำ
ร่างคะมำหัวโขกหกล้มหงาย
ใครกันหนอก่อเคืองเรื่องวุ่นวาย
มิใช่ชายหญิงทำอวดลำพอง
คนนี้สวยรวยทรัพย์นับแสนล้าน
เพิ่งซื้อบ้านโสภีไม่มีสอง
อยากแนบชิดติดร่างข้างประคอง
พัน-ละออง เอวองค์อกทรงโต
ถึงจะเด็กเล็กดีพริกขี้หนู
ยอดนักสู้สุดใจถึงไก่โห่
สองถุงถันกันล้มเท่าส้มโอ
ลูกครึ่งโหลดูดหนำอิ่มสำราญ
แม้นมิไม่ไปห้ามปรามแยกจับ
ร่างคงยับยู่ยี่เป็นขี้ถ่าน
ม้วนกระดาษฟาดตัวหัวกบาล
ลากนงคราญสองเอาเข้าถ้ำไป
บ่ฮู้ไหน-ลุงไพรนำก่อนเน่อ
รพีกาญจน์