กวีนิพนธ์
สนอง เสาทอง
หอมวรรณศิลป์
(โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน)
(๗)
๑.
โคลง
(โคลง ๔ สุภาพ)
เคียวรุ้งโค้งป่ายคุ้ง นภาลัย
รวีแสงสาดไสว เด่นรุ้ง
หลากสันสีผกาย เพชรร่วง ค่าล้ำ
กวีเสพร่ำร่ายฟุ้ง พร่างแพร้วมณีบรรณฯ
๒.
ฉันท์
(วิชชุมมาลาฉันท์ ๘)
สูรย์แสงวาดรุ้ง ทาบคุ้งโค้งฟ้า
หลากสีแยงตา เด่นล้ำงามยล
ถักทอเคียวรวง ดุจสรวงเสกดล
รุ้งร่วงใจชน เลอค่าทิพย์สรรฯ
๓.
กาพย์
(กาพย์ยานี ๑๑)
รวีสายวาดเฉดรุ้ง ใช่พลอยหุงเพชรรุ้งร่วง
สันสีพร่างยองยวง ล้ำเลอสรวงค่าควรเมือง
รุ้งราวแจ่มวาววับ พราวระยับขับประเทือง
เอกมณีน้ำเรื่อเรือง เด่นกระเดื่องเลื่องไตรภพฯ
๔.
กลอน
(กลอน ๘)
เคียวรุ้งรวงสรรสีแรโค้งฟ้า
พิสุทธิ์งามลออค่าล้ำเลิศศิลป์
ดั่งฝีแปรงปาดป้ายเอกศิลปิน
เกี่ยวโน้มฟ้าจูบดินไร้หมิ่นแคลนฯ
สนอง เสาทอง
อินทามระ 10
10 เมษายน 56
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
22 ธันวาคม 2024, 10:11:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: เขาว่ากวีตายแล้ว (อ่าน 72127 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: