ซิซะหล่อน นอนกลางวัน เลยฝันค้าง
ไม่มีทาง เป็นไป ได้แน่แน่
จะ''ปู่ริน''ปู่รวย ช่วยดูแล
จะราวี ตีแผ่ แน่เชิญมา
กรรมการ ''ลุงไพร''ให้งกเงิ่น
อย่าไปเอิ้น ร้องเรียก สำเนียกหา
เพราะลุงเขา ไร้ซึ่ง ถึงน้ำยา
ขืนเชิญมา เสร็จเรา ก็เท่านั้น
''ป๋ารพีฯ'' ยิ่งหนัก มักถ่างขา
ออกลีลา สวยหรู รู้ไหมนั่น
เฝ้าสวนปรุง นุ่งโสร่ง โล่งโจ้งพลัน
แถมแกเป็น ไข่ดัน หลายวันแล้ว
อย่ามัวอ้อน คนแก่ เลยแม่''ดิน''
เรื่องหนี้สิน ที่ยืมไป สงสัยแห้ว
มาตบกัน ล้างหนี้ ชักมีแวว
หากเธอแจ๋ว อย่ายึกยัก ชักรำคาญ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
