... นิยายรักขาดตอน ...
♥
...วาดวิมาน ด้วยวัน อันหวานซึ้ง
รักประหนึ่ง อัศจรรย์ ฝันสดใส
ไฟรักคุ รุ่มเร้า แผดเผาใจ
หน่วงเหนี่ยวใคร่ รั้งจิต มิคิดลา...
♥
...สร้างปรางฝัน สุดสวย ด้วยพิสุทธิ์
เพลินมิหยุด พิศวาส ปรารถนา
ร่วมร้อยเรียง เคียงใฝ่ ในรักพา
เสน่หา ฤทัย ไปนิรันดร์...
♥
...ไยที่คืน นี้ฟ้า ดาราหาย
จันทราฉาย แสงหม่น จนใจหวั่น
ดวงดาวคล้อย เคลื่อนคล้าย หายจากกัน
ดาวดวงฝัน ลาลับ มิกลับเลย...
♥
...กว่าจะผ่าน คืนนาฬิกาหมุน
ไร้ไออุ่น ลมหนาว พลิ้วผ่าวเฉย
หนาวเหน็บเนื้อ เหลืออุ่น มิคุ้นเคย
ไร้ชื่นเชย ชิดชู เคยคู่เคียง...
♥
...นิยายรัก ขาดตอน เริ่มอ่อนล้า
ไห้โหยหา ยามยิน ถวิลเสียง
เพลงรักคำ พร่ำพลอด สอดสำเนียง
ก็เหลือเพียง เมโลดี้ ไม่มีใคร...
♥
...รักกลายเป็น นิยาย คล้ายเพียงฝัน
เมื่อถึงวัน อำลา น้ำตาไหล
นิยายรัก ขาดตอน อักษรใจ
ฤๅเยื่อใย ตราบดิน สิ้นฟ้าครวญ...
♥
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
