Re: เอาความขมขื่นไปทิ้งแม่โขง
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
24 พฤศจิกายน 2024, 03:10:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: เอาความขมขื่นไปทิ้งแม่โขง  (อ่าน 8591 ครั้ง)
ชลนา ทิชากร
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1601
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,453



« เมื่อ: 19 เมษายน 2013, 08:03:PM »

ด้วยลำโขงคดเคี้ยวลดเลี้ยวไหล
เหมือนหนึ่งในใจนางแน่เปลี่ยนแปรเสมอ
หลายครั้งยังเวียนวนจนปรนเปรอ
เที่ยวท่วมท้นเหมือนคนเพ้อมิเทียมทัน

ในบางครั้งไหลเอื่อยดูเฉื่อยช้า
บางครั้งคลั้งดั่งทะเลบ้าเปลี่ยนผกผัน
บางครั้งยามผ่อนคลายสายสัมพันธ์
เป็นเชิงชั้นดูสวยงามไหลเรื่อยมา

สายน้ำโขงเป็นสายใยให้ความรัก
ดุจดั่งหลักเลือดใหญ่ไทยเราหนา
แม้บางครั้งอาจขมขื่นกลืนน้ำตา
ก็รู้ว่าเคยสุขใจไม่ตรอมตรม

ขอใจน้องอย่าคดเคี้ยวดุจลำโขง
ลดเลี้ยวโค้งดั่งสายน้ำยามขื่นขม
ท่วมทำลายให้พี่เศร้าเฝ้าระทม
เพียงแพรห่มความหนาวคลาย..สายโขงเอย

                                     ริน ดอนบูรพา
                                          ๓ ส.ค.๕๕



ด้วยลำโขง โค้งคด หมดความหวัง
รักภินท์พัง ฝั่งโขง โค้งเหลือเอ่ย
ใจคนคด หมดรัก หนักอกเอย
ร้างราเลย เฉยไป ไม่เหมือนเดิม

เฝ้างอนงอ ต่อรัก อยู่พักใหญ่
เฝ้าเอาใจ หวังให้ ได้รักเพิ่ม
เฝ้าถนอม กล่อมขวัญ มั่นต่อเติม
เพียรเฝ้าเสริม เติมรัก ถักสัมพันธ์

คนใจคด หมดหวัง รั้งไว้ยาก
เขาตีจาก พรากไป ใจโศกศัลย์
ลืมรักเก่า สองเรา เข้าใจกัน
ทำดึงดัน รั้นดื้อ ถืออวดดี

สุดจะเหนี่ยว เยียวยา รักษาไว้
ปล่อยลอยไป ในทาง หว่างวิถี
ไม่ซื่อตรง คงโค้ง เป็นวงรี
ดุจนที วิถีโขง โค้งคดไกล

ชลนา  ทิชากร


<a href="http://www.youtube.com/v/PHuL7RixuDU&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/PHuL7RixuDU&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ไพร พนาวัลย์, choy, รพีกาญจน์, ...เป็ดน้ำ...

ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ขอขอบคุณ ทุกภาพ และทุกบทเพลง จาก Internet และ Youtubeค่ะ


Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s