[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[choy]

นิทานอีสปคำกรอง
   ๔.
สุนัขจิ้งจอกกับหมูป่า

๑.
   จิ้งจอกเหลี่ยมเล่ห์ร้าย         มากมี
สัตว์ใหญ่น้อยหน่ายหนี         ไป่ข้อง
มวลมิตรต่างเลี่ยงลี้            คร้ามยิ่ง
ใครห่างทิ้งเพื่อนพ้อง            กริ่งได้ภัยตนฯ

๒.
   กาลครั้งหนึ่ง จิ้งจอก อยู่พนากว้าง      เยาะเยื้องย่าง ตรวจตรา ถิ่นอาศัย
เลาะดุ่มเดิน เรื่อยร่ำ ราวชัฏไพร         ถึงดงไม้ หมูป่า ย่านลำเนา
   เห็นหมูป่า ลับเขี้ยว อยู่โคนไม้         จึงถามไถ่ ปราศรัย เอินหยอกเย้า
สหายหมูจ๋า ลับเขี้ยว มิผ่อนเพลา         มีภัยร้าย ใดเล่า โปรดพาที
   ทั้งพรานไพร หมาล่า ไม่มีเห็น         ข้าเทียวท่อง เช้าเย็น ทั่วถิ่นที่
แล้วเจ้าลับ คมเขี้ยว ไปไยมี            เลิกเสียที เถิดสหาย อย่าร่ำไร
   หมูป่าฟัง พลางแจ้ง แถลงเหตุ         อันภัยเภท หมาพราน หามีไม่
ลับคมเขี้ยว เผื่อใช้ ในทันใด            รอมีภัย ค่อยลับ ไม่ทันเอยฯ

๓.
   คตินิทาน เรื่องนี้ สอนท่านว่า
ทุกเวลา เตรียมตน ให้พร้อมพรั่ง
อย่าประมาท ดูดาย ไม่ระวัง
อาจพลาดพลั้ง เคราะห์ร้าย ถึงตายเอยฯ

๔.
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“จงเตรียมพร้อมไว้เสมอ เพราะเราไม่อาจจะรู้ว่าเหตุการณ์เลวร้ายจะเกิดขึ้นเมื่อใด”

สนอง เสาทอง
อินทามระ 10
4 เมษายน 2556