ถึงฉันจะใช่คนดีที่สุด
ก็ยังเป็นมนุษย์ใช่เป็นอื่น
ถึงฉันจะเลวบ้างบางวันคืน
ก็ยังเป็นคนยื่นความเมตตา
ถึงฉันจะไม่ล้นคนยอมรับ
ก็ใช่จะตกอับดับคุณค่า
ถึงฉันจะไม่สวยรวยล้นฟ้า
ก็ใช่จะสิ้นท่าหน้าไม่เงย
ถึงฉันจะอาภัพกับลาภโชค
ก็ใช่จะเศร้าโศกโลกเปิดเผย
ถึงฉันจะน้อยนิดมิตรคุ้นเคย
ก็ใช่จะท้อเลยที่น้อยคน
ถึงฉันจะดูกล้าและบ้าบิ่น
ก็ยังคงติดดินไม่กระสน
ถึงฉันจะมั่นใจในตัวตน
ก็ยังคงอยู่บนความเป็นจริง
ถึงฉันจะกระด้างคอคางแข็ง
ก็มิได้รุนแรงแกร่งเกินหญิง
ถึงฉันจะไร้รักเป็นหลักพิง
ก็มิได้เป็นสิ่งที่จำเป็น
ถึงฉันจะใช่คนดีที่สุด
ก็มิได้พ้นหลุดมนุษย์เห็น
ถึงฉันจะชอบคว้าหาประเด็น
ก็มิได้ยากเย็นเกินใครคบ
"กานต์ฑิตา"
๑๘ เมษายน ๒๕๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
