โอ้ดวงใจไยเจ็บยังเก็บกด
ทนรันทดร้าวรานนานนักหนา
ระทมทุกข์อาวรณ์แสนอ่อนล้า
ประหนึ่งว่าซานซมไม่สมประดี
ความคิดถึงหนึ่งนั้นอัดอั้นนัก
บวกความรักห่างหายมาหน่ายหนี
เมื่อหญิงหมายชายห่างอย่างหลีกลี้
ควรหรือที่เศร้าโศกวิโยคตรม
มาเถอะนะคนดีพี่คอยรับ
ประคองซับน้ำตาหลั่งที่สั่งสม
เคียงข้างกายให้หายทุกข์ระทม
มอบสุขสมแจ่มจันทร์ทุกวันวัย
จะถนอมจอมนางอย่างเทวี
คอยพัดวีมั่นคงหมดสงสัย
มิต้องกายทั้งเหลือบยุงแหละริ้นไร
อยู่กลางใจพี่ตลอดยอดบังอร
ขอผูกเยื่อเผื่อใยฤทัยเจ้า
ทุกค่ำเช้าแอบอิงมิ่งสมร
ยามเจ็บไข้ไม่ให้อนาทร
ยามหลับนอนจะกล่อมขวัญทุกวันคืน
เยี่ยมมากครับอาจารย์ “กานต์ฑิตา” เนินฯน้อมรับเป็นศิษย์ ณ บัดนี้
ทนรันทดร้าวรานนานนักหนา
ระทมทุกข์อาวรณ์แสนอ่อนล้า
ประหนึ่งว่าซานซมไม่สมประดี
ความคิดถึงหนึ่งนั้นอัดอั้นนัก
บวกความรักห่างหายมาหน่ายหนี
เมื่อหญิงหมายชายห่างอย่างหลีกลี้
ควรหรือที่เศร้าโศกวิโยคตรม
มาเถอะนะคนดีพี่คอยรับ
ประคองซับน้ำตาหลั่งที่สั่งสม
เคียงข้างกายให้หายทุกข์ระทม
มอบสุขสมแจ่มจันทร์ทุกวันวัย
จะถนอมจอมนางอย่างเทวี
คอยพัดวีมั่นคงหมดสงสัย
มิต้องกายทั้งเหลือบยุงแหละริ้นไร
อยู่กลางใจพี่ตลอดยอดบังอร
ขอผูกเยื่อเผื่อใยฤทัยเจ้า
ทุกค่ำเช้าแอบอิงมิ่งสมร
ยามเจ็บไข้ไม่ให้อนาทร
ยามหลับนอนจะกล่อมขวัญทุกวันคืน
เยี่ยมมากครับอาจารย์ “กานต์ฑิตา” เนินฯน้อมรับเป็นศิษย์ ณ บัดนี้