หอมวรรณศิลป์
(โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน)
(๕)
๑.
โคลง
(โคลง ๔ สุภาพ)
อันมนุษย์เพียรเร่งรู้ ทินกร มณีค่า
วาดทิวาแผดร้อน อำมหิต
เช้าค่ำเคร่งบทจร ฤาผ่อน เว้นพัก
รัศมีศักดิ์แกว่นฤทธิ์ สว่างหล้าไสวสวรรค์ฯ
๒.
ฉันท์
(วิชชุมมาลาฉันท์ ๘)
อาทิตย์ฤทธิ์แรง แผดแสงเร่าร้อน
ฤาหยุดผัดผ่อน รอนรถเรื่อยล่อง
โคจรทาบฟ้า สาดทาฉาบผ่อง
ฉานฉายรังรอง โชติช่วงอำไพฯ
๓.
กาพย์
(กาพย์ยานี ๑๑)
ทินกรรัศมีกล้า ส่องเด่นหล้าจบสวรรค์ไสว
ถักทอแสงโชนไกร ฉาบเรืองไรทาบโค้งฟ้า
บทจรเวหาหน บันดาลดลม่านทิวา
เกื้อกูลสรรพชีวา เนิ่นเนามาอสงไขยฯ
๔.
กลอน
(กลอน ๘)
สรรพชีวิตไม่เว้นนรชาติ
ล้วนรู้ค่าพิลาสสุริยะสาย
สว่างหล้าสว่างโลกพรรณราย
สรรพชีวิตดิ้นป่ายใต้สุริยันฯ
สนอง เสาทอง
อินทามระ 10
5 เมษายน 2556
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
22 ธันวาคม 2024, 10:29:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: เขาว่ากวีตายแล้ว (อ่าน 72140 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: