[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[choy]

หนังสือและศิลปะ
นิ้วกลม

ตัวอักษร
เป็นได้ทั้งดาบ
และดอกไม้

ตัวหนังสือ
ไม่ต่างจากสีน้ำ
มันสร้างสรรค์ความงามได้เช่นกัน

กวีที่ไร้ความเศร้า
บทกวีของเขา
ย่อมขาดมิติ

โลกของกวี
เข็มนาฬิกา
เดินช้า

ถ้าเธอมีความงามอยู่ในดวงตา
จงกลั่นมันออกมา
เป็นบทกวี

กวี
จับห้วงหนึ่งของความเศร้า
มาเล่าให้งดงาม

จิตรกรพยายามวาดดอกไม้ให้เหมือนจริง
ดอกไม้กลับยิ่ง
มีเสน่ห์น้อยลง

ลายเซ็น
ไม่ต้องพยายาม
ถ้าพยายาม
ก็ยังไม่เป็นลายเซ็น

อาจารย์ชราเคยแนะนำฉันว่า
จงอย่าวาดดอกไม้
ด้วยสมอง

ฉันถามจิตรกรว่า
วาดดอกไม้อย่างไรให้สวย
จิตรกรตอบ
เธอต้องมองเห็นความสวยของมันก่อนลงมือวาด

ความงาม
ปรากฏตัว
อยู่ทั่วไป

พิเศษ
ธรรมดา
อยู่ที่ตาเรา

ความงาม
ไม่ได้อยู่บนกลีบดอกไม้
มันอยู่ในดวงตาของผู้มองดอกไม้

ลมพัดผ่านบ้านของเธอเสมอ
ต่างแค่
บางวันเธอปิดหน้าต่าง

ฉันสังเกตพบว่า
สิ่งที่เปราะบาง
มักจะสวยงาม

ความสวยงาม
ต้องการ
การดูแล

สวยที่มากไป
กลายเป็น
น่าเกลียด

บางคำ
สวยงาม
เมื่อพูดโดยไร้เสียง

สิ่งมีชีวิต
กับสิ่งมีหัวใจ
ไม่เหมือนกัน

ความงามหายไปทันที
เมื่อเธอพยายามสร้างทฤษฎี
วิธีดูดอกไม้

จงเก็บภาพของโลกที่สวยงามเอาไว้
ก่อนสายตายาว

ความพร่ามัว
มีเสน่ห์กว่า
ความชัดเจน

ความรู้สึก
จริงกว่า
ความคิด

ความงาม
สัมผัสด้วยความรู้สึก
ไม่ใช่ความคิด

จาก
หนังสือและศิลปะ, สิ่งที่ค้นพบระหว่างนั่งเฉยเฉย, พิมพ์ครั้งที่ 11, กรุงเทพฯ, แพรวสำนักพิมพ์, 2554, pp156-162