Re: ลมหัวกุดเกือบพาทั้งวัวทั้งคนล่องขึ้นฟ้า
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 05:11:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ลมหัวกุดเกือบพาทั้งวัวทั้งคนล่องขึ้นฟ้า  (อ่าน 1598 ครั้ง)
ไร้นวล^^
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 825
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,430

โปรดแนะนำเพื่อค้ำชูภาษาไทย


« เมื่อ: 16 เมษายน 2013, 11:41:PM »

ตอบท่านน้องแซม

๐เป็นความฝันพ่อครั้ง            เดิมมา
เหน็ดเหนื่อยก้มดำนา            กี่มื้อ
ขายข้าวขาดทุนอุรา             มันอัด- อั้นเฮย
จนยิ่งจนจากดื้อ                 ดีดดิ้นซ้ำสอง

๐มองทิศใดเปลี่ยนปั้น           ชนม์ตน
พ้นห่างจากความจน            จ่อมเศร้า
ลูกสองเผื่อโชคยล              ยามใหญ่
คิดแค่เพียงลูกเต้า              ยากไร้อย่ากราย

๐หมายโคนมรีดเค้น            คือเงิน
ติดต่ออบรมเดิน                เนิ่นแล้ว
เจ้าหน้าที่บ่เชิญ                เฉยเฉื่อย
บ่เชื่อคนจนแผ้ว                ถากขั้นคนมี

๐จึงจนดีจ่อมจ้อย              จำใจ
ไถหว่านนาต่อไป              ดั่งเถ้า
อดออมส่งลูกไกล             เรียนศาสตร์- ศิลป์นอ
ลูกจบรวบงบเข้า              ขมวดสร้างฝันคืน

๐พ่อชื่นใจจักได้              ดำเนิน  ฝันนา
แสนสุขสนุกเพลิน            ภาพฟื้น
วัวนมสิบตัวเดิน             ดินใหม่
คือไร่ไร้สะอื้น               หากพื้นหรรษา

๐รอเวลารีดครั้ง-            แรกแรง
จดจ่อจนเท้าแพลง           พ่อล้ม
แต่พักตร์ท่านแสดง          ว่าสุข
แต่ละวันเงยก้ม              เก็บน้ำนมวัว

๐ฟ้ากลับมัวมืดคล้าย        ปรายฝน
ต่างเร่งสาละวน             เคลื่อนย้าย
วัวรีบกลับคอกตน           คนส่ง
บ่อาจทันเหตุร้าย            พัดเข้าโครมคราม

๐โถมข้ามทุ่งกึกก้อง         ผืนพนา
ลมแล่นต้นไม้ถลา           ลู่ล้ม
สรรพสิ่งส่ายไปมา          หมุนหม่น
ฟ้ากลับแต่งสีส้ม           ครอบล้อมอจลา

๐พ่อแม่หน้าซีดลุ้น          ลมโลม
อยู่ติดเสากระโจม           คอกน้อย
ลมเร่งฤทธิ์เถือโถม          ถากถล่ม
ต่างกอดเสาหน้าละห้อย     ห่วงห้อมโคนม

๐ลมจะพัดพ่อพร้อม          เสาลอย
พ่อบ่ยอมอยู่คอย            ค่อนช้า
ฝันจะหมดจะพลอย          สละชีพ
บุญเก่ายังว่ากล้า           ผ่อนกร้าวกลืนลมฯ


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

รัตนาวดี, Prapacarn ❀, choy, Shumbala, พิมพ์วาส, Thammada, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

แดนดินใดให้เราเกิด  เราจะเทิดทูนไว้เหนือเศียร

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s