๐ ณ.ราตรีที่เปลี่ยวเดียวดายนัก
ไร้คนรักรอบกายคล้ายว่างเปล่า
หลบสีแสงแฝงร่างอย่างเหงาเหงา
นั่งมองเงาเศร้าสร้อยเกินร้อยเรียง
๐ มีอดีตกรีดเจ็บคอยเหน็บฝัง
ภาพเก่ายังกระจ่างอย่างไร้เสียง
คำอำลาคาใจในสำเนียง
ฉันเป็นเพียงอะไรในสายตา
๐ เป็นชนักปักในใจดวงนี้
เป็นภักดีจากใจที่ไร้ค่า
เป็นความรักหลงใฝ่ในมายา
สิเน่หาหลอกลวง..บ่วงพรานเธอ
กาแฟดำ
ปอลู. ขอบคุณขลุ่ยกรรแสงที่มาร่วมแจมครับ
วันหยุดยาววันสุดท้าย..พรุ่งนี้ทุกอย่างก็กลับมาเหมือนเดิม เฮ้อ..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
