เหรอ....ทีแรกนึกว่าคนที่ร้องคนแรกจะชื่อฉ่อยซะอีก แบบต๋องศิษย์ฉ่อยงี้
ที่แท้คนที่ร้องคนแรกกลับชื่อเป๋.....
เอิงเงิงเงย ฉะเอิ๋งเง้ย
พูดถึงเรื่องเที่ยวพี่เที่ยวเก่งกว่าเสือเมืองใต้เมืองเหนือพี่ก็เคยไป
บางกุ่มบางบาลหัวตะพานตับเจาบ้านสาลีต้มเหล้าตะเภาหน้าไม้
พี่มีปืนอยู่หนึ่งกระบอกมันเป็นปืนสั่งนอกไม่ใช่สั่งใน
มรดกตกมา....แต่ครั้งบิดา...ให้ไว้
ไอ้ปืนนี้มันเป็นปืนแก๊บ ก็ไอ้นกไอ้แหนบมันหย่อนก็ลงไป
วันนั้นแบกขึ้นประทับบ่า...หมายใจจะไปฆ่า..สัตว์ไพร...
จำเนื้อได้เท่านี้
อยู่บนเรือน พี่ก็ยิงแม่คุณ แต่พอลงใต้ถุน พี่ก็ยิงไก่
พอลงน้ำ พี่ก็ยิงปลา พอออกกลางนา พี่ก็ยิงควาย
ยิงช้างก็อยู่ ยิงหมูก็เน่า ..เอ๊ยยิงเต่า ไม่ยักตาย
ก็ไอ้เต่าตัวนี้ มันเป็นเต่ามีฤทธิ์ มันเป็นเต่ากายสิทธิ์แกรู้ไหม
จะยิงข้างหลัง มันก็ไม่ถึงท้อง เพราะเต่ามี กระดองปิดไว้
ไม่ถึงกับอับจน ข้างบนข้างล่าง ถ้ายกข้างขึ้นข้าง ก็คงจะยิงได้
ยืนจดจด จ้องจ้อง ตามองไม่พูด ยิงปังเข้าตูด.. เต่าตาย
เอ่ชา เอ้ช้า ชาชาฉ่าชา นอยแม
...ยากูซ่า...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
