น้องเกลียดชังตัวพี่นี้มากหรือ?
จึงยึดถือความหลังตั้งเหยียดหยัน
คำพูดจามาแปลกล้วนแดกดัน
ความสัมพันธ์ภินท์พังตายทั้งเป็น
นี่จะต้องอดทนไปถึงไหน?
หรือจะให้หมดสุขรับทุกข์เข็ญ
คำพูดจายั่วเย้าทั้งเช้าเย็น
ผลักกระเด็นหัวคะมำ...ให้จำลา
อุตส่าห์กลับมาอู่อดสูหนัก
หวังพบรักอบอุ่นรู้คุณค่า
แต่กลับต้องชอกช้ำกินน้ำตา
อยากจะฆ่าให้ตาย...ใช่ไหมเธอ?
“ไพร พนาวัลย์”