จดหมายถึงพี่มาก
นั่งแต่งกลอนตอนนี้ก็ตีสาม
ยังไหวหวามเหลือหลากพี่มากขา
จากกันไกลไปลับเมินกลับมา
ลืมสัญญาหรือยังนากนั่งรอ
พี่ไปรบพบใครหรือไรนั่น
คงลืมฉันเมียเก่าเนาร่วมหอ
เคยดื่มด่ำฉ่ำใจได้เคลียคลอ
กินสะตอน้ำพริกซิกซิกครวญ
นากอยู่หลังทางนี้มีครรภ์แก่
ได้เป็นแม่ลูกอ่อนนอนกำสรวล
คิดถึงพี่ทุกวันยังรัญจวน
ใจปั่นป่วนถวิลหามิซาเซา
เมื่อไหร่กลับรับขวัญฉันกะลูก
ยังคงผูกพันแท้แม้หงอยเหงา
กล่อมไอ้แดงแกว่งเปลเห่เบาเบา
ทุกค่ำเช้าคอยพี่นี้คืนรัง
หากว่าพี่กลับมาอย่าลืมล่ะ
ซื้อไอโฟนด้วยนะมาฝากมั่ง
เห็นข้างบ้านเขาใช้อยากได้จัง
เก็บสะตังค์ซื้อมาอย่าลังเล
นากจะทำแกงเผ็ดรสเด็ดจัด
ยำ,เลียง,ผัด,รอพี่มิหันเห
ทั้งน้ำพริกแมงดา ปูขาเก
จะฮำเพลง โอละเห่ โอละชอน
พี่กลับมาค่ำคืนยามดื่นดึก
อย่าคิดลึกหวาดผวาหากหมาหอน
พวกไอ้ดำไอ้ด่างต่างถูกตอน
จึงเว้าวอนเรียกชู้คู่เกย์มัน
จงขึ้นเรือนที่เราเนาอาศัย
ซึ่งเคยใช้เป็นหอคลอสุขสันต์
จะมีนากกับลูกจิตผูกพัน
เฝ้ารอวันพี่กลับมาหานะเอย
แม่นากพระโขนง เอ๊ยยย.....Orion264(มือขวา)
๑๔ เมษายน ๒๕๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
