อันคำคน ทนฟัง แล้วชั่งคิด
ถูกหรือผิด ตริตรอง อย่าร้องบ่น
อาจมีบ้าง บางครั้ง นั่งทุกข์ทน
ด้วยคำคน บ่นใบ้ ให้ได้อาย
คำนินทา กาเล เหมือนเทแกลบ
ถึงปวดแปลบ แสบแสน เป็นแม่นหมาย
ไม่นานนัก เวลา พาผ่อนคลาย
คงกลับกลาย คล้ายคลื่น ทุกคืนวัน
เราทำดี ทำเด่น เห็นเกินหน้า
จ้องนินทา ว่าร้าย ไยหวาดหวั่น
ต้องฝึกจิต ยึดถือ คือรางวัล
ฝึกใจมั่น เข้าไว้ อย่าได้แคร์
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
