คำไพเราะ..หวานลิ้น..แล้วสิ้นซาก ในลมปาก..หวานหู..ไม่รู้หาย
คำยกยอ..ปอปั้น..หลั่นน้ำลาย ทำหญิงชาย..หลงเหลิง..เชิงสำราญ
สวมหน้ากาก..ฝากคำหวาน..ซ่านในลิ้น ทำให้สิ้น..ความจริงใจ..ให้กล่าวขาน
ใจจริงนั้น..คิดอย่างไร..ไม่รู้กาล ดีแต่หว่าน..คำหวาน..ทานอารมณ์
คราลับหลัง..ชั่งใจ..ไม่เคยรู้ ตาที่ดู..นินทา..ว่าแสบสม
เหมือนโดนผลัก..เสียหลัก..ปักในตม เป็นดั่งปม..คาใจให้..ได้คิดเอา
อย่าไปเก็บ..คำพูด..มาฉุดนึก อย่าไปคึก..กับคำด่า..ว่าให้เศร้า
ที่คอยว่า..เกลียดชัง..ลับหลังเรา เก็บมันเอา..ใว้ในใจ..ให้รีรอ
ทำตัวเรา..ไห้ดี..อย่างที่สุด อย่าไปฉุด..ฉุนคำด่า..ปากปลาหมอ
เฉยเอาใว้..ใครแอบว่า..พูดด่าทอ เพียงอย่าส่อ..เป็นอย่างเขา..เราจริงใจ
อย่ารู้สึก..นึกคิด..ปิดใจฟัง อย่ามัวขัง..บังสติ..คำติใหน
ทำตัวเรา..ดูแค่เรา..อย่าฟังใคร เราถึงได้..ควรชื่อว่า..คุณค่าคน
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
23 พฤศจิกายน 2024, 07:33:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: คำหวาน (อ่าน 9317 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: