.jpg)
ฤดูร้อน...แสนร้อนใจไร้คนกอด
อยากอ้อนออดเคลียคลอหนอทูนหัว
รักแรมร้างห่างน้องหมองมืดมัว
ชักเริ่มกลัวแก่ตายไร้คนชม
ฤดูหนาว...สุดหนาวหนักรักสลาย
น้องหนีหายเหมือนตายจากฝากขื่นขม
เจ็บทุกคราวหนาวทุกครั้งนั่งตรอมตรม
รักพี่ล่มล้มพังทั้งยังหายใจ
ฤดูแล้ง...ใจแห้งเหี่ยวเปรี่ยวเปล่าจิต
เฝ้าครุ่นคิดแก้ปัญหาพาหวั่นไหว
ใจน้องแล้งเธอแกล้งพี่แล้วหนีไกล
อยู่แห่งใดรีบกลับมารักษากาย
ใจบอบช้ำ...สามฤดูสู้ทนทุกข์
วันสงกรานต์เพื่อสนุกเราทุกข์มิหาย
ยืนทดท้อมองทะเลคลื่นเห่ทราย
ยังมิวายเห็นทรายช้ำ..เพราะน้ำทะเล.
ริน ดอนบูรพา
๑๒ เม.ย.๕๖
อยากอ้อนออดเคลียคลอหนอทูนหัว
รักแรมร้างห่างน้องหมองมืดมัว
ชักเริ่มกลัวแก่ตายไร้คนชม
ฤดูหนาว...สุดหนาวหนักรักสลาย
น้องหนีหายเหมือนตายจากฝากขื่นขม
เจ็บทุกคราวหนาวทุกครั้งนั่งตรอมตรม
รักพี่ล่มล้มพังทั้งยังหายใจ
ฤดูแล้ง...ใจแห้งเหี่ยวเปรี่ยวเปล่าจิต
เฝ้าครุ่นคิดแก้ปัญหาพาหวั่นไหว
ใจน้องแล้งเธอแกล้งพี่แล้วหนีไกล
อยู่แห่งใดรีบกลับมารักษากาย
ใจบอบช้ำ...สามฤดูสู้ทนทุกข์
วันสงกรานต์เพื่อสนุกเราทุกข์มิหาย
ยืนทดท้อมองทะเลคลื่นเห่ทราย
ยังมิวายเห็นทรายช้ำ..เพราะน้ำทะเล.
ริน ดอนบูรพา
๑๒ เม.ย.๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
