ลมไม่พัด ขัดใจ ให้ปวดเจ็บ
แผลอักเสบ ร้อนเหลือ เมื่อสิ้นสูรย์
มองมืดมิด หม่นไหม้ ใจอาดูร
เคยเป็นคูณ จูนผิด ติดลบพลัน
ลมหนาวเงียบ เรียบเฉย ไม่เอ่ยเอื้อน
ลมไม่เคลื่อน เหมือนเก่า เหงาใจฉัน
ลมรักลด หมดมอด ตลอดวัน
ลมใจหวั่น ฝันคอย ลอยล่องไป
รอลมฝน บนฟ้า มานานแล้ว
ลมเปลี่ยนแนว แน่วแน่ ดวงแดไหว
จึงวิตก อกเอ๋ย เคยแนบใน
ดั่งฤทัย ไร้อากาศ เมื่อขาดลม
พันทอง
๑๓/๐๔/๕๖