วางอักษรอ้อนกันสัมพันธ์ซึ้ง
ชวนตราตรึงขึงแดแค่คำขาน
มีบางใครหทัยปล่อยคล้อยตามกานท์
หลงมนต์มานสานต่อคลอลำนำ
ความสนิทชิดชอบไร้ขอบกั้น
เนิ่นนานวันขวัญรื่นแสนชื่นฉ่ำ
สร้างนิมิตลิขิตงามสู่ความจำ
เพียงถ้อยคำนำภาพมาทาบใจ
แล้วตัวตนคนนี้ที่สื่อสาส์น
แล้วดวงมานมอบอิงต่อสิ่งไหน
แล้วความซื่อถือถ้อยร้อยเรียงไป
แล้วรู้ไหมนัยสื่อเท็จหรือจริง
มองไม่ออก บอกเลยมิเคยเห็น
มองไม่เป็น เด่นด้อยคอยแอบหญิง
มองไม่ทราบ ทาบเทาเฝ้าซบอิง
มองแต่สิ่ง เลิศหรูว่าดูดี
เธอฉาบสวยด้วยเล่ห์สิเน่หา
วางวาจาวาดภาพอาบด้วยสี
มุ่งธรรมะ ท่วมท้น พ่นวาที
ชอบสิ่งดีที่ถูกผูกวัดวา
ไม่รู้ตัวมั่วผิดจิตตกต่ำ
เชื่อถ้อยคำนำกล่าวเล่ามุสา
บาปครอบงำย่ำเจ้าเศร้าโศกา
แบ่งบุญญามาให้..อภัยทาน
รินดาวดี
๑๐ เมษยายน ๒๕๕๖