อย่าแต่งงาน เพราะสงสาร เป็นทานรัก
เหมือนจะผลัก ตัวของเรา วิ่งเข้าหา
มิสนใจ ข้อบกพร่อง ต้องขื่อคา
จึ่งรู้ว่า รักครั้งนี้ อยากหนีไกล
ถ้าจะแต่ง กับคนที่ มีความรัก
ต่างพร้อมพรัก การยอมรับ กับนิสัย
รสนิยม ต่างสมกัน อย่างมั่นใจ
อยู่กันไป เนิ่นนานวัน “ฉันรักเธอ”
ถ้าจะแต่ง งานอีกครั้ง จะยั้งคิด
ถ้าเลือกผิด คิดจนตาย ไม่วายเก้อ
เข้าใจกัน อภัยกัน ดั่งเพื่อนเกลอ
พี่เสนอ เธอสนอง มี“สองเรา”
“ไพร พนาวัลย์”