ไม่เคยคิดอยากฆ่าแก้วตาพี่
เพราะเธอดีกว่าเพื่อนตอนเดือนดับ
ไม่เคยคิดแม้แต่จะแลทรัพย์
โปรดระงับจิตใจยามไกลตา
ดุจต้นไม้ใกล้ฝั่งระวังจิต
เพื่อลิขิตทางไปในเบื้องหน้า
ที่ชอบชอบแห่งใดปล่อยไปนา
เดี๋ยวเวลาจะตายมาไหว้วอน
ไม่ต้องกลัวตัวพี่จะตี,ฆ่า
จงรู้ว่าหัวใจสุดไถ่ถอน
พี่รักน้องคงมั่นมิสั่นคลอน
อย่าตัดตอนให้ตาย..เดี๋ยวอายลิง
“ไพร พนาวัลย์”