โอ้รักเอย เอ่ยปาก ลำบากแท้
คลื่นลมแปร ปรวนไป ห่างไกลเพื่อน
ยิ่งเคว้งขว้าง ขวางลำ ซ้ำบิดเบือน
รักลางเลือน ลี้หลบ เมื่อพบเจอ
แม้คำน้อย ถ้อยพจน์ สลดจิต
ได้แต่คิด ผิดเผื่อน เจื่อนหน้าเหวอ
เขาไม่ทัก หักฤทัย ข้างในเบลอ
น้ำตาเอ่อ เหม่อมอง หมองระทม
จำจะเรียก ออกไป ให้สับสน
เขาลืมคน อย่างเรา เศร้าขื่นขม
รักรันทด หมดมอด พรอดเกลียวกลม
รักลอยลม ล่มแล้ว แววจืดจาง
เสียแรงรอ มานาน ปานฟ้าฟาด
รักมิอาจ ครองใจ ให้เหินห่าง
มะลายสิ้น จินต์พัง หวังเลือนลาง
มะลายร้าง ทางดัน ฉันและเธอ
พันทอง
๙/๐๔/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
