#๓๗
-๐-
แม้ทางเดิน ที่ชีวิต ขีดเส้นนี้
เราสองมี ต่างกัน ไยหวั่นไหว
ดูเหมือนเป็น เส้นขนาน กาลยาวไกล
อาจมิได้ มาตัดกัน ดังฝันเรา
-๐-
แต่หากตั้ง ความหวัง ยังดาวโพ้น
เป็นดาวโชน แสงกล้า ท้าทายเจ้า
เป็นดาวดวง เดียวกัน ฉันเธอเนา
ขีดเส้นเข้า มุ่งตรง จงใจจินต์
-๐-
เริ่มจากเธอ แน่วแน่ ไม่แพ้พ่าย
ไปจุดปลาย ฝันสกาว ดาวถวิล
เส้นขนาน พบกัน พลันยลยิน
ยามถึงถิ่น บนดาว ดวงเดียวกัน
-๐-
เนา
ก. อยู่ (ข.)