แค่อยากรู้ เลยถาม ตามประสา
กลัวหาว่า เย่อหยิ่ง จริงใช่ไหม
ไม่อยากตอบ ไม่เคย จะเสียใจ
ยังอยู่ได้ สนุก ทุกคืนวัน
เห็นเธอซืม เซื่องเศร้า เหงาทุกช่วง
เลยเป็นห่วง ป่วงป่วย ด้วยไหมนั่น
เจ็บในอก หมกไหม้ ใจจาบัลย์
หรือหวาดหวั่น สั่นทั่ว หัวจรดเท้า
ตาแดงก่ำ ร่ำไห้ ใช่ไหมหนอ
ซ้ำหน้างอ คอตก ดั่งนกเหงา
อาการหนัก รักคุด สลุดเอา
จึงซึมเซา เข้าครอบงำ จำฝืนทน
ไม่อยากตอบ ไม่เป็นไร จะไม่ซัก
ที่ฉันทัก ทายเธอ อย่าเผลอบ่น
คิดเสียว่า การ้อง ก้องเวียนวน
อย่ามาสน ให้พ้นผ่าน ขี้คร้านฟัง
พันทอง
๗/๐๔/๕๖