เพื่อนกิน นั้นหาง่าย ส่วนเพื่อนตาย มากมายฉัน
เหยียบย่ำ ซ้ำเติมกัน มีให้เห็น ไม่เว้นวาย
ต่อหน้า ดังผ้าพับ หันหลังปั๊บ รับว่าหน่าย
กาเล เทน้ำลาย คอยให้ร้าย หมายโรมรัน
เรื่องดี เข้าที่ตัว ส่วนเรื่องชั่ว มุดหัวนั่น
เลียขา นายทุกวัน อยากเลื่อนขั้น ไม่ทันใจ
ลาป่วย นั้นเป็นนิจ ส่วนลากิจ เป็นนิสัย
ปากคม เหมือนกรรไกร ไม่มีใคร อยากเสวนา
หยิบยืม แล้วลมคืน สุดกล้ำกลืน ฝืนไหมหนา
ทวงถาม ตามสัญญา แถมโดนด่า น่าระอาย
ตอนยืม ยิ้มรื่นหนอ ยังพูดจ้อ รอเป้าหมาย
ทวงคืน กลืนน้ำลาย พูดมากมาย อย่าหมายคืน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
