แม้เจ็บแปลบ แสบแสน แน่นสี่ห้อง
จักประคอง กายใจ ให้พ้นผ่าน
ถึงช้ำฟก หมกไหม้ ในดวงมาน
ยังซมซาน หารัก ภักดิ์มั่นคง
พันทอง
ยามเอื้อนเอ่ย เปรยปรน ระคนหวาน
ละมุนมาน ขานไข ชวนใหลหลง
ผมดอกเลา เฝ้าภักดิ์ รักมั่นคง
เหี่ยวยืนยง ตรงใจ วัยชรา
รักเขาแน่ แค่เห็น ใจเต้นตึ๊ก
ความรู้สึก นึกใช่ ที่ใฝ่หา
อกอบอุ่น รุ่นพ่อ ที่รอมา
ตรึงอุรา พาสน คนเกิดนาน
มาดภูมิฐาน สูงวัย ถูกใจหญิง
กลัวเสียจริง ยิ่งนัก รักมิผ่าน
รักเร้ารุม สุมทรวง ทุกห้วงมาน
นึกสงสาร ตัวแท้ เฝ้าแต่รอ
ละมุนมาน ขานไข ชวนใหลหลง
ผมดอกเลา เฝ้าภักดิ์ รักมั่นคง
เหี่ยวยืนยง ตรงใจ วัยชรา
รักเขาแน่ แค่เห็น ใจเต้นตึ๊ก
ความรู้สึก นึกใช่ ที่ใฝ่หา
อกอบอุ่น รุ่นพ่อ ที่รอมา
ตรึงอุรา พาสน คนเกิดนาน
มาดภูมิฐาน สูงวัย ถูกใจหญิง
กลัวเสียจริง ยิ่งนัก รักมิผ่าน
รักเร้ารุม สุมทรวง ทุกห้วงมาน
นึกสงสาร ตัวแท้ เฝ้าแต่รอ
"ดิน"
ยามเอื้อนเอ่ย ยืดยาด ขาดเร่งเร้า
ผมดอกเลา เก่ามาก กินหมากหนอ
แสนลำบาก งุ่มง่าม เดินตามรอ
จักก้าวต่อ รันทด หดหู่จัง
ไม่รักหรอก แย่เล่น ใจเต้นถี่
เกิดคดี ช็อกตาย แทบหงายหลัง
หลอกคนแก่ นานไป ฤทัยพัง
ต้องมานั่ง อยู่เดี่ยว เปลี่ยวเอกา
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
