คิดว่าหัว ใจเป็น เช่นกระดาษ
จึงฉีกขาด ทุกครั้ง ยามพลั้งเผลอ
เห็นบอบบาง เหลือเกิน เพลินจนเบลอ
เขียนแก้เก้อ เธอจ๋า โปรดอภัย
เป็นสินค้า กล้าทำ ถลำลึก
ไม่รู้สึก สักนิด ผิดที่ไหน
ทดลองเขียน วนวก ปกเลอะไป
ทิ้งลงใส่ ถังขยะ ซะเร็วพลัน
เธอแกล้งหลอก บอกกล่าว ให้สาวหลง
ยิ่งงวยงง สงสัย ใจหวาดหวั่น
ไม่เปิดเผย เลยผ่าน เนิ่นนานวัน
ฤทัยฉัน ด้านชา อุรากลวง
ฉันตัดใจ ตัดขาด มาดสาวแกร่ง
เธอแสดง แสร้งเศร้า เข้ามาหวง
ขอโทษที ที่รัก สุดหนักทรวง
อย่ามาทวง ถามหา คำว่ารัก
พันทอง
๕/๐๔/๕๖