ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต/2
มุมหนึ่งเห็นอาหารเหลือทานนั้น
นำซ้อนกันหลายจานมันมากอยู่
เสียดายที่ทิ้งไปไม่เหลียวดู
ทั้งที่รู้สั่งเหลือเพื่ออะไร
เพียงหนึ่งโต๊ะหนึ่งเวลามาเท่านี้
รวมทั้งปีหลายหลากมากแค่ไหน
กินครึ่งจานทิ้งครึ่งจานสำราญใจ
มิมีใครรู้ค่าน่าเสียดาย
อีกมุมหนึ่งส่อการขาดอาหาร
ไม่ได้ทานบ่อยนี่มีเสียหาย
ร่างซูบผอมรันทดกลัวอดตาย
ยืนเรียงรายแบมือขอนานพอดู
จะได้กินหรือไม่ในวันนี้
ทุกนาทีเวลาพ้นผ่านอยู่
ลำไส้กิ่วหิวท้องต้องทนสู้
บอกอาการรับรู้ไม่สู้ดี
นพ
5เม.ย.56