แม้มลายหายสิ้นทั้งดินฟ้า
เพียงสักคราเราอยู่เป็นคู่ขวัญ
ถึงกายาอ่อนเหลวเป็นเปลวควัน
มิเหหันเปลี่ยนหวังความตั้งใจ
ยอมมืดดับกับเธอพร่ำเพ้อกอด
แม้มิรอดเพื่อรักยอมตักษัย
แม้มืดมิดไร้จันทร์แม้บรรลัย
แต่เหลือรักสลักไว้ให้ดำรง
เพียงสักคราเราอยู่เป็นคู่ขวัญ
ถึงกายาอ่อนเหลวเป็นเปลวควัน
มิเหหันเปลี่ยนหวังความตั้งใจ
ยอมมืดดับกับเธอพร่ำเพ้อกอด
แม้มิรอดเพื่อรักยอมตักษัย
แม้มืดมิดไร้จันทร์แม้บรรลัย
แต่เหลือรักสลักไว้ให้ดำรง