คงไม่มีสุริยันได้บรรจบ
เพราะชิงพลบก่อนดาวจะพราวพ่วง
ธรรมชาติสรรสร้างไร้ร่างควง
ทั้งสองดวงเดียวดายกรายคืนวัน
แต่ดารายังดีมีจันทร์ฉาย
มิเดียวดายพบปะรับสวรรค์
น่าสงสารสุริยาดั่งราชันย์
ไร้จอมขวัญคู่เคียงแม้เพียงดาว
แต่ทั้งสองสิ่งนี้คล้ายชีวิต
พรหมลิขิตสรรสร้างอยู่กลางหาว
สุริยัน-จันทรา-ดาราพราว
รักยืนยาวคู่โลกแสนโศกตรม
ดั่งตัวฉันและเธอละเมอหา-
ถึงเวลาพบกันมันขื่นขม
สุริยะ-จันทรคราสมิอาจชม
ขอเกลียวกลมเพียงใจมอบให้กัน
“ไพร พนาวัลย์”
ยินดีต้อนรับ มนัสศิยา คืนสู่เหย้า อีกครั้ง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
