ยามที่เราห่างไกลกัน ในวันเหงาๆ
ทุกข์รุมเร้าเหลือเกิน ไม่ว่าจะเดินไปไหนๆ
คิดถึงเธอคนเดียว...แทบจะขาดใจ
รออีกเมื่อไหร่...จะได้เจอ
มองดวงดาวบนฟ้า...ยามหน้าร้อน
เธอก็คงจะร้อน...จนนอนเพ้อ
แม้ฉันเองยามนอน...ยังละเมอ
อยากพบเธอในฝัน...คืนจันทร์แรม
เพราะในคืนเดือนมืด...ดวงดาวสว่างไสว
เหมือนหัวใจสองเรา...เฝ้าคอยแต้ม
ให้เป็นสีสดใส...ไว้แซกแซม
สองดวงใจใสแจ่ม...ดั่งฟ้าแจมด้วยแสงดาว
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
