ยามฟ้ามืดมนถึงที่สุด
ดวงตะวันย่อมผุดแสงแห่งความหวัง..ขับไล่ความหมองหม่นของราตรี
กลิ่นของชีวิตกรุ่นหอมเต็มที่
หยาดน้ำตาล้นปรี่ ก็จะเหือดแห้งในไอแดดของอรุณ
ท่วงทำนองของความรักบรรเลงอีกครั้ง
เสียงวิหคดังคลอ...ถักทอบทเพลงอันอบอุ่น
ฉันจะโอบดวงใจแสนละมุน
ให้ใจเธอหมุนไปพร้อมโลกยามเช้าที่แสนงดงาม
*****
ดวงตะวันย่อมผุดแสงแห่งความหวัง..ขับไล่ความหมองหม่นของราตรี
กลิ่นของชีวิตกรุ่นหอมเต็มที่
หยาดน้ำตาล้นปรี่ ก็จะเหือดแห้งในไอแดดของอรุณ
ท่วงทำนองของความรักบรรเลงอีกครั้ง
เสียงวิหคดังคลอ...ถักทอบทเพลงอันอบอุ่น
ฉันจะโอบดวงใจแสนละมุน
ให้ใจเธอหมุนไปพร้อมโลกยามเช้าที่แสนงดงาม
*****
ยามฟ้ามืดมิด ขอ ชิด ใกล้
โอบละมุนอุ่นละไม ก่อนฟ้าสางใส ใจ วาบ หวาม
ใต้ฟ้าเทาคราวนี้ ไร้สีวาววาม
ปล่อยใจให้ล่วงข้าม...ยาม รา ตรี
อรุณแจ้ง แสง สาง
ฟ้าเลือนราง...สว่างหล้า ผกาแจ่ม แต้ม สัน สี
สัมผัสไออุ่นกรุ่นแฝง แสง ร พี
เหมือนอุ่นอกชายชาตรี*ใช่ไหมนี่?* ในฝันก็ยังดี... เท่า นี้ ก็ เกิน พอ
โอบละมุนอุ่นละไม ก่อนฟ้าสางใส ใจ วาบ หวาม
ใต้ฟ้าเทาคราวนี้ ไร้สีวาววาม
ปล่อยใจให้ล่วงข้าม...ยาม รา ตรี
อรุณแจ้ง แสง สาง
ฟ้าเลือนราง...สว่างหล้า ผกาแจ่ม แต้ม สัน สี
สัมผัสไออุ่นกรุ่นแฝง แสง ร พี
เหมือนอุ่นอกชายชาตรี*ใช่ไหมนี่?* ในฝันก็ยังดี... เท่า นี้ ก็ เกิน พอ
"ดิน"